229. Dwie różne wojny

Wrocław 10.5.2022

Cały blog jako eBook w formacie pdf.

Trudno jest porównać do siebie dwie wojny na dwóch różnych kontynentach. Zarówno przyczyny, jak i tło historyczne siłą rzeczy muszą być odmienne.

Można natomiast z łatwością porównać manipulowany przez polityków i media stosunek tzw. opinii publicznej do tych wojen. Wykazanie hipokryzji jest tutaj dziecinnie łatwe. Zanim jednak to zrobimy, chciałbym przypomnieć opublikowany w grudniu 2015, a wysłany w kwietniu 2011 mail do ówczesnej pani minister spraw zagranicznych USA Hillary Clinton od jej doradcy Sidneya Blumenthala.

W mediach propagowano wtedy tezę, jakoby NATO, zmuszone zostało do ingerencji w Libii, aby chronić ludność cywilną zagrożoną przez Muammara Kaddafiego.

Źródło informacji użytych w tym artykule.

E-mail został wysłany do sekretarz stanu Hillary Clinton przez Sidney Blumenthal w dniu 2 kwietnia 2011 roku, dwa tygodnie po rozpoczęciu interwencji wojskowej. Doradca Clinton podkreślił centralną rolę, jaką odegrał prezydent Francji Nicholas Sarkozy w wojnie z Muammarem Kaddafim i szczegółowo przedstawił motywacje Sarkozy’ego.

Muammar Kaddafi, jak powiedział Blumenthal w swoim e-mailu do Clinton, posiada ogromne ilości złota i srebra zgromadzone przed rozpoczęciem libijskiej wojny domowej. Plan Kaddafiego polegał na stworzeniu afrykańskiej waluty opartej na złocie, która byłaby alternatywą dla franka CFA, głównej waluty frankofońskich krajów afrykańskich, gwarantowanej przez francuski skarbiec.

„Kaddafi ma prawie nieograniczone zasoby finansowe, aby kontynuować działalność w nieskończoność, zgodnie z najnowszym raportem, który otrzymaliśmy: 2 kwietnia 2011 r. źródła mające dostęp do doradców Salt al-Islam Kadafiego stwierdziły w ścisłej tajemnicy, że chociaż zamrożenie zagranicznych kont bankowych Libii stawia Muammara Kadafiego przed poważnymi wyzwaniami, jego zdolność do wyposażenia i utrzymania swoich sił zbrojnych i służb wywiadowczych pozostaje nienaruszona . Według wrażliwych informacji dostępnych dla tych osób, rząd Kadafiego posiada 143 tony złota i podobną ilość w srebrze. Pod koniec marca 2011 r. zapasy te zostały przeniesione do SABHA (na południowy zachód w kierunku granicy libijskiej z Nigrem i Czadem); wydobyty ze skarbców libijskiego banku centralnego w Trypolisie. Złoto to zostało zgromadzone przed obecną rebelią i miało służyć do ustanowienia panafrykańskiej waluty opartej na złotym dinarze libijskim. Plan ten został zaprojektowany, aby zapewnić krajom Afryki frankofońskiej alternatywę dla franka francuskiego (CFA).”

Cytując „znaczące osoby”, Blumenthal poinformował Clinton, że odkrycie tajnego planu Kaddafiego było jednym z głównych czynników, które doprowadziły do ​​decyzji francuskiego prezydenta o ataku na Libię.

Jeden z najbogatszych krajów Afryki został zdestabilizowany na lata. Jak tam dzisiaj wygląda, 11 lat po tamtej zbrodni, możecie przeczytać choćby w tym artykule.

Wróćmy jednak do postawionej kwestii: jaka jest różnica w traktowaniu wojny na Ukrainie i wojny w Libii? Czy prezydent Francji Sarkozy został oskarżony o zbrodnie wojenne? A może ktoś przynajmniej postawił mu zarzuty zniszczenia Libii w celu zachowania dominacji dolara?

Gdyby Kaddafiemu udało się stworzyć walutę opartą na parytecie złota, byłoby to silnym zagrożeniem dla dolara i euro. Dolar miał stały kurs w złocie. Do 1971 roku można było uncję złota (około 31 gram) kupić za 35 dolarów USA. Dzisiaj trzeba za taką samą ilość złotego kruszcu wydać prawie 2 tysiące dolarów.

No tak, ale Putin także ustanowił niedawno stały kurs rubla w stosunku do złota. To prawda, jednak Kaddafi popełnił kardynalny błąd – nie zdobył broni nuklearnej, a zabrał się za politykę globalną i uderzył w newralgiczny punkt świata zachodniego, czyli w pieniądze.

Autor artykułu Marek Wójcik