Wiedeń 18.7.2021
Cały blog jako eBook w formacie pdf.
Na to pytanie w Polsce każdy odpowie, że pan Prezes. Pociąga za sznurki swoich marionetek jak mu się podoba. Moje pytanie dotyczy tego, kto ma poważny wpływ na tę szarą eminencję. Kto wpływa na panią kanclerz Merkel, prezydenta Macrona i prawie wszystkich rządzących na świecie. Kto spowodował, że gdy wybieramy, to mamy do dyspozycji prawie wyłącznie tych polityków i partie, które sprzyjają – no właśnie komu?
Najbardziej prawdopodobną organizacją wydaje się być Światowe Forum Ekonomiczne (World Economic Forum WEF). Dlaczego? Ponieważ od roku 1971 zajmuje się szkoleniem osób popierających światowy globalizm. I co z tego zapytacie? Nie każdy jest predysponowany do wzięcia udziału w tych szkoleniach. Trzeba nie tylko mieć poglądy wspierające globalizm, lub być skłonnym je popierać. Trzeba mieć poważny wpływ na społeczeństwo. Dlatego na takie szkolenia dopuszczani są politycy, przedstawiciele mediów, a także znani lub potencjalnie znani muzycy i pisarze. W raporcie wydanym przez WEF z okazji 40 lecie tych szkoleń można znaleźć prominentne nazwiska.
Powstała organizacja pod nazwą Global Leaders for Tomorrow (dzisiaj Young Global Leaders), której członkami są absolwenci tych kursów. Przytoczę fragment z tego raportu – link powyżej:
Globalni liderzy jutra
W 1992 roku Forum uruchomiło nową społeczność, Global Leaders for Tomorrow (GLTs), składającą się z 200 młodych liderów ze świata biznesu, polityki, środowiska akademickiego, sztuki i mediów, wszyscy poniżej 43 roku życia są zintegrowani dzięki swoim osiągnięciom i wpływowym pozycjom. Wśród nominowanych w pierwszym roku znalazło się wiele osób (wskazanych poniżej z ich ówczesnymi tytułami), które później przejmą kluczowe obowiązki lub wyróżnią się dalej w swoich dziedzinach:
Martine Aubry, Minister Pracy, Zatrudnienia i Szkolenia Zawodowego Francji
José Maria Aznar, prezes Partido Popular, Hiszpania
José Manuel Durao Barroso, Minister Spraw Zagranicznych Portugalii
Anthony C. L. Blair, poseł, minister gabinetu cieni, Wielka Brytania
Gordon Brown, Kanclerz Skarbu Cienia, Wielka Brytania
Yuriko Koike, senator, Japonia Nowa Partia, Japonia
Anne Lauvergeon, Zastępca Sekretarza Generalnego, Pałac Elizejski, Francja
Yo-Yo Ma, Muzyk
Angela Merkel, Federalna Minister ds. Kobiet i Młodzieży Niemiec
Nicholas Sarkozy, zastępca sekretarza, RPR, Francja
Lawrence Summers, wiceprezes i główny ekonomista Banku Światowego w Waszyngtonie
Grupa, która miałaby organizować własne cele, częściowo w połączeniu z dorocznym spotkaniem w Davos, została przekształcona w 2003 r. w Forum Młodych Globalnych Liderów.
Pewnie większość z Was rozpoznała niektóre osoby jak Toni Blair, Nicholas Sarkozy, czy Angela Merkel. Prominentnych uczniów WEF było więcej. Na przykład Jeff Bezos Właściciel firmy Amazon (w 1998). W ubiegłym roku w szkoleniach uczestniczyła kandydatka na kanclerza Niemiec z partii zielonych pani Analena Berbock – poważnie skompromitowana poprzez kłamstwa deklaracji majątku, nieprawidłowości w opublikowanym życiorysie oraz przez wydanie książki, której treść składa się głównie z nieautoryzowanych i przedstawionych jako własnych tekstów znalezionych w przestrzeni internetu.
Liczbę takich absolwentów liczy się obecnie w tysiącach. W samym roku 2015 w szkoleniach wzięło udział 949 osób.
A teraz zajmę się drugą stroną medalu – tymi politykami, którzy nie zaakceptowali globalistycznych idei w swoich krajach. W lutym br brytyjski dziennik The Guardian opublikował ten artykuł Nadszedł czas, aby Afryka powstrzymała antyszczepionkowego prezydenta Tanzanii.
Pismo The Guardian jest od przynajmniej 10 lat finansowane przez Fundacje Bill & Melinda Gates:
Prezydent Tanzanii John Magufuli nie wyraził zgody na zmianę konstytucji, aby móc ponownie kandydować w wyborach. Obniżył wynagrodzenie sobie i innym politykom by wesprzeć środki na cele rozbudowy infrastruktury. To ten sam, który ośmieszył stosowanie testu PCR do diagnozy ludzi, posyłając ponad rok temu próbki papai, królika i oleju silnikowego do laboratorium. Wyniki tych badań dały wynik pozytywny. W artykule przedstawiono szereg polityków afrykańskich, którzy byli przeciwni uznaniu pandemii i zmarli na „koronę”. Miesiąc później prezydent Tanzanii zaginął i kilka dni później znaleziono go matrwego w szpitalu. Oficjalną przyczyną śmierci była choroby serca. Jego polityczni przeciwnicy twierdzili, że zmarł na obecnie najbardziej popularną medialnie chorobę. Kilka dni później zmarł prezydent Madagaskaru, także przeciwnik teorii pandemii Didier Ratsiraka.
Prezydent Haiti Jovanel Moise
7 lipca zmarł prezydent Haiti Jovenel Moise. Jak donosi Arte.tv został zastrzelony podczas napadu na jego dom. Nie wyrażał zgody na powszechne szczepienia. Dwa dni po jego śmierci prezydent USA Biden ogłosił, że wszczęto dostawy tych eksperymentalnych substancji na Haiti…
Autor artykułu Marek Wójcik