Wrocław 22.3.2023
Cały blog jako bezpłatny eBook w formacie pdf.
Kiedy po czterech latach wojny w Syrii (początek wojny 2011 r.) fala uchodźców uderzyła w kierunku bogatej Europy, wiele krajów – bardziej rządy, niż ich mieszkańcy – przyjmowało tych ludzi z otwartymi ramionami. Zrozumiałe jest, że ludziom uciekającym od koszmaru wojny trzeba udzielić pomocy. Rozumieją to nawet zawzięci przeciwnicy otwierania granic imigrantom. Zastanawiałem się też, dlaczego właśnie Polska miała odmienne podejście do przyjmowania ludzi z dalekich krajów. W końcu my Polacy dostaliśmy taką pomoc w przeszłości: wielka fala emigracji z Polski, zaraz po drugiej wojnie światowej, po nagonce antyżydowskiej z roku 1968, czy emigracja czasu stanu wojennego.
Z własnych doświadczeń mogę powiedzieć, że Polacy za granicą w większości potrafią się zintegrować z ludnością kraju, który ich przyjął. Nie słyszałem o przypadku, by nasi rodacy żądali wprowadzenia polskiego języka urzędowego w jakimkolwiek innym kraju niż Polska.
Jeśli jednak przyjrzeć się dokładniej sposobowi emigracji oraz strukturze społeczeństw, które do nas docierają, nachodzą wątpliwości co do rzeczywistych przyczyn tego zjawiska. Przede wszystkim te wędrówki ludów są zorganizowane i synchronizowane w czasie. Skoro wojna w Syrii została rozpętana w roku 2011, to z jakiego powodu uchodźcy czekali aż cztery lata, by masowo ruszyć na Europę? Jednocześnie z Syryjczykami ruszyli Afganowie, mieszkańcy państw północnej Afryki. Wśród uchodźców ilościowo górują młodzie mężczyźni. Jako że nie posiadają ze sobą żadnych dokumentów – twierdzą, że musieli uciekać w popłochu – i podają zaniżony wiek, by w razie czego uchodzić jako nieletni i uniknąć kary. Jest to często stosowana taktyka, muszę jednak wyraźnie zaznaczyć, że nie wszyscy są potencjalnymi przestępcami. Uczciwych i chętnych do integracji uchodźców także można spotkać, jedynie proporcje jednej grupy do drugiej są takie, jakie znamy z Francji i Anglii. Również w USA powstały całe dzielnice, gdzie policja nie ma wstępu.
Wszystko wskazuje na to, że wędrówka ludności jest jednym z narzędzi wprowadzenia nowego porządku świata NWO. Jednolite narodowo społeczeństwa, jak jeszcze rok temu Polska, gdzie wszystkie mniejszości narodowe stanowią jedynie promile ludności kraju, są zbyt dużym zagrożeniem dla realizacji globalistycznych celów. Wspólna historia, język i kultura są elementem konsolidującym naród. Są to czynniki utrudniające tworzenie podziałów, tak niezbędnych do opanowania patriotyzmu i poczucia wspólnoty.
Ponad 5 milionów Ukraińców, którzy przybyli do Polski i innych państw UE, to w sporej części młodzi mężczyźni. Jest to dla nich jedyna metoda uniknięcia łapanek do wojska. Taki nieszczęśnik pochwycony do wojska ma niewielkie szanse na przeżycie – jest kandydatem na mięso armatnie, by zginąć najpóźniej kilka dni po dotarciu na front.
Gdyby Warszawa przyjęła połowę mieszkańców Kijowa, to Kijów by na tym ucierpiał i Warszawa stałaby się nowym Kijowem. Jeszcze raz chcę podkreślić, że są ludzie, którzy naprawdę potrzebują pomocy przed prześladowaniami. Dlatego ważne jest, by procesy migracyjne odbywały się na drodze legalnej i zgodnej z prawem międzynarodowym. Zagrożony uciekinier musi złożyć wniosek o azyl w pierwszym bezpiecznym kraju, w którym się znajdzie po jego ucieczce z kraju, gdzie groziła mu nawet utrata życia. Ta regulacja prawna zwana umową Dublińską 2 z 17 marca 2003 roku dotyczy krajów Unii Europejskiej i była respektowana do roku 2015, kiedy to większość uchodźców po dotarciu do Grecji ruszyła w stronę Niemiec, bo Grecja była dla nich zbyt ubogim krajem.
Autor artykułu Marek Wójcik